Dziś święto Edukacji Narodowej –
czyli Wasze! Tak naprawdę powinniśmy je obchodzić każdego dnia, a przynajmniej
pamiętać o tym, że to Wy ukształtowaliście nas takimi, jakimi jesteśmy dzisiaj.
Każdy dzień Waszej opieki w przedszkolu, każdy stopień w szkole, każda uwaga w
dzienniczku czy reprymenda, a także każda najmniejsza pochwała lub nagroda – to
wszystko zbudowało nasze JA. Przeprowadziliście nas przez świat bajek, historię świata, z Wami zwiedziliśmy kulę
ziemską wzdłuż i wszerz, odbyliśmy podróż w czasie i przestrzeni. Dzięki Wam
spotkaliśmy się z wielkimi władcami, poetami, artystami i naukowcami.
Wytłumaczyliście nam jak działa świat, jakimi prawami się rządzi. Policzyliśmy
razem niemal wszystko, co tylko da się policzyć, od paciorków liczydła po siły
grawitacji. Nauczyliście nas co to życie, od najmniejszej komórki po złożoność
myśli ludzkiej. Wykształciliście w nas poczucie własnej wartości i wartości
drugiego człowieka, godności, dyscypliny, honoru i sprawiedliwości. Ale to
wszystko, to dopiero początek. Wciąż jesteśmy ciekawi świata i ludzi. Za każdą
chwilę, którą poświęciliście byśmy byli tym kim jesteśmy DZIĘKUJĘ z całego
serca. Dziś oddajemy w Wasze ręce i pod Wasze skrzydła nasze dzieci i młodzież,
naszą przyszłość. Mistrz, uczony, nauczyciel, profesor… świat się zmienia, mijają pokolenia, ale
zawsze będzie potrzebny ktoś kto nas go nauczy i pokaże. W dniu Waszego święta,
życzę Wam pilnych uczniów, ciekawych pytań z ich strony i siły by na wszystkie
z pasją odpowiedzieć. Dziękuję, że codziennie podejmujecie ten trud. Wasza
praca to misja, a na świecie są regiony gdzie wciąż bardzo jej brakuje. Na co
dzień nie zastanawiamy się nad tym i nie zdajemy sobie z tego sprawy, jak
wielkim dobrodziejstwem jest dostęp do edukacji i nauczyciel na wyciągnięcie
ręki. W globalnej wiosce zaczynamy zapominać o najdoskonalszym nośniku
wszelkiej wiedzy – człowieku. Tylko on potrafi włożyć w swoją pracę serce. I za
to serce okażmy dziś wszystkim nauczycielom największy szacunek i wdzięczność.
